پیمان زندگی

سید موسی صدر در سال (1334) شمسی به فکر تشکیل خانواده افتاد تا با انتخاب همسری همراه و شایسته، به زندگی سرتاسر تلاش خود جلوه دیگری بخشد.

زندگی و همراهی با طلبه‌ای تلاشگر و فداکار، ایثار و بردباری بسیار می‌خواهد، زیرا روحانی متعهد و آگاه همیشه در مسیر حوادث تلخ روزگار قرار دارد و بیشتر اوقاتش در ستیز با جور جباران و ستم پیشگان صرف می‌شود و زندان‌ها، تبعیدها و صدها مظلومیت طاقت‌فرسای دیگر را به همراه دارد. کسی که قصد زندگی و همگامی با چنین شخصیت‌هایی را دارد باید از روح بلند و انگیزه والای الهی بهره‌مند باشد.

سید موسی صدر مدتی به دنبال خانواده‌ای بود که چنین اوصافی را در همسر آینده او شکوفا کرده و وی را آماره نقش‌آفرینی در میدان‌های:«تربیت فرزند» ، «شوهرداری» و «مبارزات اجتماعی» نموده باشد.

او در سن 28 سالگی به این آرزو تحقق بخشید و با دختر خانواده‌های اصیل و مذهبی (نوه مرحوم آیت‌الله العظمی حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل) پیوند زناشویی و تعهد و تقوا بست که حاصل این وصلت مبارک در سالهای بعد، علاوه بر موفقیت‌های بارز معنوی، سیاسی و اجتماعی ،  دو پسر و دو دختر به نام‌های صدرالدین، حمید، حورا و ملیحه شد. وی پس از حدود یک سال اقامت در قم در حالی که صاحب یک فرزند پسر به نام «صدر الدین» شده بود همراه خانواده خود عازم کشور عراق گردید و ضمن شرکت در دروس حوزه علمیه نجف به تدریس فقه، اصول و فلسفه ادامه داد.